دوشنبه، خرداد ۳۱، ۱۳۸۹
پنجشنبه، خرداد ۲۷، ۱۳۸۹
چهارشنبه، خرداد ۱۹، ۱۳۸۹
ترانه فریاد
تو آمدی و دگر لحظه ها چو عید شدند...
انتظار
در انتظار پرسشی از دوست مانده ام
نخل امید بر دلـــی کزاوست شانده ام
هرچند درد صبر مرا خاموشی دواست
با هـــــــر تپش ترانهء فریاد خوانده ام
هر سو که داد منزل یادش چه خوش خوشان
با بال هـــــــر خیال خودم را رسانده ام
یورش اگر چه از عدم درک جاری است
دل را به انزوای برینی کشانده ام
هر بار داســــــتان وفا و امید را
نو یادتر ز هر که به تکرار خوانده ام
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)