احترام

آدمیت

تا به جفایت خوشم ترک جفا کرده ای

دل ما هر چه ریش و خسته بهتر

ای که از یار نشان

میهن

18. November 2013 um 16:48

میهن
زیبا یت ز  عـــالــم  بالاســـت میهنم
مهرت به جان وقلب وتن ماست میهنم

بلخ  تو  زادگاه  گل لاله  و بهـــــــار
نوروز تو بهار  تو زیباست  میهنم

کابل تراچو قلب ومرا نبض هویت است
هرات تو طـــراوت گلهاست میهنم

سالنگ تو کشیده به بر، رود زمزمی
هر  گوشه ات چو جنت ماراست میهنم

رستم نماد زابل و تهمینه هم زتوست
هم غزنه ات گهرگهء داراست میهنم

از قندهار انار تو دلکش چو رنگ خون
با بامیان گذشــته بوداست میهنم

تا چند بمب و مرمی و خمپاره میخوری
از لطف غیر خانهء آواست  میهنم

نا بود باد تجزیه خواهت به هرقسم
آرامی ات سرابی ز رؤیا ست میهنم
منیر سپاس

پشیز

گفتن
سرودن ها و سرایش ها
امروز
به پشیزی نمی ارزند
خیالات بی بها و اندیشه ها حرف مفت؟
سرایشگرا!
یا  خاموش باش یا برای خودت بنویس
یاسروده  هایت را 
خودت بخوان
که مخاطبان خریداراندیشه و خیال و حکمت نیستند
اما هیچگاهی از سرایش دریغ مکن

خون غروب

14. November 2013 um 19:03

در خون غروب سرخی رخسار حسین است
شبهای سیــه  ،گــــــویی عزادار حسین است

مفکوره آزادی و حــــــــق  جویی ز ظالــــم
تا روز حشــــر   تحفهء  شهـــکار  حسین است
منیر سپاس

.