جمعه، شهریور ۰۷، ۱۳۹۳

غزل فارسی (زینهء نفس)

زینهء نفس

جهان در آتش نیرنگ ها و کینه می سوزد
ز دست چهرهء انسان دل آئینه می سوزد

زبس آه  زمین از بُغض ها کرده تراکم ها
به چشم آفتاب  این آسمان را سینه می سوزد

مسلمانان به پا خیزید از خواب تظاهر ها
نماز  و ارزش ایمان، در آدینه می سوزد

درون کورهء اندیشه ء ما  درگیرانها  نو
برای پیشرفتها  ارزش  دیرینه می سوزد

همه آتش گرفته پای فکرم در سرایش ها
تخیل باز  میماند ، نفس را زینه می سوزد

29 اگست سال 2014 میلادی
ج.ا. المان

منیر سپاس

هیچ نظری موجود نیست: