چهارشنبه، دی ۱۶، ۱۳۹۴

معرفت

ﺟﺎﻥ ﺭﺳﺎﻥ ﺑﺮ ﻣﻨﺰﻟﺶ ﺑﺎ ﭼﺮاﻍ ﻣﻌﺮﻓﺖ
ﻣﻴﺸﻮﻱ اﺯ ﺧﻮد ﺑﺮﻭﻥ ﺑﺎ ﺳﺮاﻍ ﻣﻌﺮﻓﺖ

ﮔﻞ ﺷﻮﺩ ﭘﺮ ﭘﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ,ﺑﺮﮒ ﻫﻢ ﺩاﺭﺩ ﺧﺰاﻥ
ﺩﺭ ﺷﮕﻔت ﺩاﻳﻢ اﺳﺖ ﺩﻝ ﺑﻪ ﺑﺎﻍ ﻣﻌﺮﻓﺖ
ﻣﻨﻴﺮ ﺳﭙﺎﺱ ﻧﺎﭼﻴﺰ
5.1.2016

هیچ نظری موجود نیست: