شبنم اندیشه
حسرت مستانه دارد
هر سرود آه
ما
آسمان هـا را
گرفته تار و
پود آه ما
از پذیرایی گلستان
میشود جان و
نفس
گر رسد گوش
دلی را یک
درود آه ما
در غبار آفرینش
، شبنم اندیشه
ها
محو نورِ ناز
گردد از ستود
آه ما
سر بدامان تمنا
می نهم با
هر تپش
جان چه آرامش
گزیده با غنود
آه ما
ابر های تیره
را باران کند
توفان شوق
زندگانی صاف شوق
است از فرود
آه ما
منجمد گردد فغان
ها در فراموشی
ما
میشود خاموشی آوا
در نبود آه
ما
منیر سپاس ناچیز۲۶.۱۰.۲۰۱۷
