گنجایش ما
تمـدن قـاتل آرامش ماست
چه صیاد همه آسایش
ماست
اگـــر اندک
خوشی دادیم غم را
به غصه روی دادن
خواهش ماست
به اجــرای مروت شٍنگ ها گُم
چنین بی
همتی از سازش ماست
نمی گنجد به
ما یک دید پهنا
حسادت ظرفکی گنجایش
ماست
هوا پر زهر ،زمین
بسیار زخمی ست
چنین بد حالی از آرایش
ماست
کسی آنسوی
دشت آسمان ها
پشیمان از همین پیدایش ماست؟
منیر سپاس
۲۱.۲.۲۰۱۸
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر