مثنوی یار

مثنوی  یار

ای یار مــا  دلدار  ما

لطف ات بوًد درکارما

دست نفس در دست تو

ما از  کجا سرمست تو؟

بی  تو مکانم  بی مکان

بی  تو زبانم بی زبان

ای نور عشق در جان ما

ای مصــدر  ایمان  ما 

از آسمان تا این زمین

هر جلوه ات باشد برین

در روز مــایی  آفتاب

در وقت شب ای ماهتاب

با تو  نماییم زند گی

دلداده گی  شد بندگی

عشق آتش  و پروانه ایم

تا سوختن  دیوانه ایم

در عشق  ما سوزنده ایم

چون  لاله  ها  گوینده ایم

ای ساربان  روشنی

خوشبویی  ها را  گلشنی

کاشانه ای  ما یاد  تو

جان دلبرا دل شاد تو

ای یار ما  دلدار ما

بی  تو نگردد  کار ما

ناچیز منیرسپاس ۱۵.۱۲.۲۰۱۸

اشتوتگارت  ج.ا. آلمان ساعت ۴:۲۰ بعد از ظهر

-->