کوچهء خاطره ها

بهارستان پاییز

بهارستان پاییز

ای  امید نا امیدی  های  من

تکیه  گاه دایم  و  والای من

پر غم  و  تنها  ترین  و دردمند

آن خموشم که تویی آوای من

تلخی عمرم  ز تو شیرین شود

مصدر شادی  و فرحت زای من

ای بهارستان هر پاییز من

تازگی بخش  همه دنیای  من

میبرد  گمراهی  ها  من را کجا؟

منزلم  ده  مامن برجای  من

ناچیز منیر سپاس

۲۴.۱.۲۰۱۹

بی نمک

-->

-->

دست بی نمک
مپرس که سادگی دل امیدوارم کرد
به چنگ لشکر بی درد گرفتارم کرد

که شسته جنس نمک را ز دست تقدیرم؟
چنین به انبوه مردم ،غریبِ یارم کرد

به یک نفس که نه بوی و نه رنگی داشت چرا

زمانه بار غمش را همه سوارم کرد

جهان به جرمِ محبت به پایه پایه ی کین
مرا به زندگی هر روز سر به دارم کرد
منیر سپاس