غزلی از منیر سپاس غربت بی زوال

غربت بی زوال

آباد ترین خیال دارم

در بیخودی انفعال دارم

لب های خموش نغمه خواند

آهنگ زبان لال دارم

در شهر نفس شدم فراموش

یک غربت بی زوال دارم

در لحظه ای فارغ از تفکر

صد چرخش ماه و سال دارم

مرغ سخنم بود فلکتاز

از پر خیال بال دارم

صد جلوه درد در خوشی هاست

با این دل و‌جان چه حال دارم؟

غم را بکنم کباب پیهم

از بخت طرب زگال دارم

از درک به زحمتم چه خوانم؟

صد آرزوی محال دارم

منیر سپاس ۲۷.۱۰.۲۰۱۹

سینه چاک

-->

سینه چاک

آتشم یا غصه را خاکسترم

شعله ها و قوغ آه را در برم

ورشکست عشقم و گنجور رد

عشق ورزی تا که کردم باورم

در دل شب ها به بال یاد ها

کوچه های کودکی را می پرم

تا  رسم بر جایگاه دور دست

سینه  ها ی لحظه ها می درم

آن تبحر پیشه ای عبرت منم

در لگد کوبی خود  ماهرترم

منیر سپاس  ۲۲.۱۰.۲۰۱۹

70 کشته در مسجد

جهالت و نداشتن روشنگر دینی درست ،باز در افغانستان قربانی گرفت در مسجد هنگام ادای نماز جمعه ۶۵ نفر جان خود را در هنگام عبادت از دست دادند غمشریکی ام با این واژه ها سرودم به امید روزیکه همه آگاه شوند و دست از کشتن انسان ها بکشند .

جاده های وطنم  دوزخ دنیا گشته

مردمم طعمهء دژخیم و بلا هاگشته

گوشت ما  خیلی به ماشین تفرق چرخید

لاشخوران  جهان  مشتری ما  گشته

آب شیرین چقدر تلخ شده  از باروت

زهر در خانهء ما آمده پایا  گشته

بی غمی  ،راحت و آسوده گی های قدیم

رفته از دسترس این زندگی  ، رؤیا گشته

هرچه بد بختی  و آواره  گی در دور  فلک

سرنوشت  بد این  خطه ای زیبا  گشته 

ناچیز منیر سپاس 

درد خوشنما

درد خوشنما

زندگی خوشنما ترین درد است

گرم یا جلوه های او سرد است

کرده غم کش رسانه ها ما را

فکر ما غصه را جهان گرد است

دل نبندم دگر به  دور و قریب

خیلی در این زمانه نا مرد است

 نوکر منطق خودم باشم

هم نفس نیست همدلی طرد است

هر تمنا غم دگر باشد

تا توقوع جستجو ورد است

دست خالی دل خود آغوشی ست

این غنیمت میسر فرد است

منیر سپاس ۱۵.۱۰.۲۰۱۹

   

دیوار فریب

درهم وبرهم

هیچ گروهی مثل  ما  ناهم  نشد

این چنین  از یک دگر بی غم  نشد

در بریدن ها به افراطیم خوش

غفلت  بسیار  ما یان کم نشد

خانه ء ما  طعمه مکر  و فریب

فارغ   از  غصه و ماتم  نشد

هیچ و حریم  خانهء در  دور چرخ

مثل ملک ما و تو برهم نشد

منیر سپاس