زخم و نمک

زخم  های  پندارم را

شهر  و شهریان  زندگی

نمک می  زنند

با آب تنهای  و  خون

می شویمش  می شویمش

تا  جای  نو  پیدا  کنم

بهر  نمک  های  دگر.

منیر سپاس  ناچیز

28.10.2015 ساعت  14:52

زمین لرزه

زمین لرزه

به  ملک نازنین  من  زمین لرزیده  می  چرخد

به اشک  دردمند  ناله  ز دل  ببریده  می  چرخد

مگر  کمبود وحشت بود  ز  دست  طالب  و داعش

که  کوه سرزمین  من ستم  پالیده  می  چرخد

به  حال  نگاه آسمان  هم بی  تفاوت  شُد

کماکان بی  غم بیخود به  خود چرخیده  می  چرخد

منیر  سپاس  ناچیز

26.10.2015

برگ ریزان بی کسی

من از  دور دست های  نزدیک به احساس

برایت ای عزیز اینجا  رسیده

می  نویسم

من از  گلستان نور  از  شفافیت ها

دسته  گلی برایت دارم

من از برگ ریزان  بی  کسی  هایم

گلبرگ های پاییزی  بهارینه را

پیش  پایت فرش  می سازم

خوش  آمدی  خوش باش پیش  من اینک

که وقتی  میروی  بیهودگی ست  بودنها

منیر سپاس  ناچیز

18.10.2015

گناه نوین

گناه نوین

 انسانی  فکر  کردن  در  عصر  ما  گناه بود

در  پیش  عشق  باید اینقدر  روی سیاه بود؟

ما سیل  بین  دردیم  آوارگان گیــــتی  !

از دست همتباران  تا کی  چنین  تباه بود؟

در داغ  ماه  خواندم  از  گله  های  خورشید

تا  چند  به  مهر  کُشتن دراین زمین گواه بود؟

در چشم شب غبار حسرت نشسته باشد

تا از دل ســیاهم  پـــرواز  درد  و آه بود

نقصان مهربان  ها از  مهر  و اعتماد است

در کار  و حرف  مردم  هر یوسفی به  چاه بود

منیر  ناچیز

29.09.2015

رهزن درد

زمین

زمین

گهواره ء درد زندگانی است

آرامش  کودکانش

در نبرد ظلمت و نور

خون  جگری  خون جگری  خون  جگری است

منیر سپاس ناچیز

09.10.2015

پاییز

پاییز

خزان به راحت  آتش  کشیده میماند

وداع بــرگ به وصل بُــریده میماند

زمان طراوت رویش به باد سرد دهد

صدای  کوچ ، نگه را شنیده میماند

به گوش زندگی بلبل و گل  چنین خوانند

(ز بعد ما نه غزل نی قصیده میماند)*

در انتظار  تو ای روشنی   چنان باشم

در آخرین نگهی  من  سپیده  میماند

چقدر تیغ تپش را  خورم پیاپی  من

ز  جان  پاره شدن دل دریده میماند

منیر  سپاس  ناچیز

8.10.2015

دردستان گیتی

دردستان  گیتی

از  گلوی کشــــــورم  میرسد فر یاد ها

بی تفاوت  گشته است بر سرش  بیداد  ها

دیگران  دارند  همه ،علمیت ، انسانیت

سهم  ما در  زندگی  طعمهء  برباد  ها

جهل وخون ریزی نشد درس عبرت هموطن

پیکر خونین ما ، شش طرف دلشاد  ها

نقص ها کامل شده در وجود نا همی

کار بر  جایی نبرد اینقدر ایراد  ها

خاک شیرینم هنوز  عاشقانت وافر اند

خانه اندر  خانه  داشت بی گمان فرهاد  ها

منیر  ناچیز

05.10.2015

وداعکده

ایستگاه های  قطار  آهن

میدان  های  هوایی

بندر های  کشتی  ها و موتر  ها  به  چه مانند کنم؟

چه  نگاه  های را  از  هم  جدا  می  سازند

چه آغوش  های  را  به  هم  میرسانند

آغاز  جدایی   و شروع  دیدار  نو

در همین جا  القاح می شوند

گورستان  ها در سکوت خویش

خاطره  های  بیشمار   پیوند  و  جدایی را 

به  گوش  ما

زمزمه  می  کنند

نا شنو بسیار   و  شنوا نایاب .

 منیر  ناچیز

02.10.2015