گناه نوین
انسانی فکر
کردن در عصر
ما گناه بود
در پیش عشق
باید اینقدر روی سیاه بود؟
ما سیل بین دردیم
آوارگان گیــــتی !
از دست همتباران تا
کی چنین
تباه بود؟
در داغ ماه خواندم
از گله های
خورشید
تا چند به
مهر کُشتن دراین زمین گواه بود؟
در چشم شب غبار حسرت نشسته باشد
تا از دل ســیاهم
پـــرواز درد و آه بود
نقصان مهربان ها
از مهر
و اعتماد است
در کار و حرف مردم
هر یوسفی به چاه بود
منیر ناچیز
29.09.2015
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر