این سروده را اهدا میکنم به مادران عزیزیکه فرزندان ناخلف دارند آنهاییکه احسان فراموش اند و نیکی های مادر را قدر نمی کنند و باعث آزار و اذیت مادر شان می شوند .خودم بسیار قدردان مادر مهربانم بوده و می باشم و هیچ موجودی را در روی زمین با مادرم مقایسه نمی کنم و همینقدر می توانم بگویم هر که با مادر خود وفا نکرد به دیگران چه خواهد داد.
مادر
همواره بهر دوش تو
یک درد بوده ام
مادر مـــرا ببخش
که چنین فرد بوده ام
خورشید صد دلیری و
گنج محبتی
با غفلتم نمونه ای
بدکرد بوده ام
هر بار صدقه ای چو من کٍرده گم شدی
وقتی مریض و ناخوش و سردرد بوده ام
حالا که پیر گشتی و
محتاج دست گرم
با تو به ناحقی
چقدر سرد بوده ام
وجدان وشرم نیست دگر در
وجود من
جای خجالت است که نامرد
بوده ام
منیر سپاس ۲۲.۰۸.۲۰۱۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر