این سروده را سالیانی پیش بری مادر سروده بودم حالا مکتوجه شدم در بسیاری از صفحات اینترنتی
نشر شده است اما بدون تذکر نام
فقط در یکی دو
سایت ایرانی نام مرا
ذکر کرده اند حتی در
پیامک ها دوبیت نخست این سروده گرفته
اند اینجا خواستم یکبار
دگرآنرا نشر کنم تا
دوستداران مادر و ادبیات
فارسی را از آن آگاه ساخته باشم
پیکر مهر
آغوش تو ای مادر من بستر ناز است
لالایی شب هات مرا گلشن ساز است
رخسار و وجود
تو مرا پیکرمهر است
خوش قبله ترین کعبه و هم عشق و نیاز است
دربار سخا بوده مرا لطف تو
مادر
ایوان نگاه تو مرا جنت باز است
در عالم خوشبویی چه
گلها که شنیدم
این عطر تو از مهر به من مشک فراز است
هر چند که دیدم به جهان
رنج فراوان
درد تو مرا سخت ترنی
سوز و گداز است
منیر سپاس بلخی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر