غزل نو بانگ تنش

بانگ تنش

آتشی در دل تپش ها می زند

در جگر آهم خلش ها می زند

در گذرگاه نفس ها زندگی

بانگ از رشد تنش ها می زند

تار تنهایی به چنگ خلوتم

خاموشی ساز جهش ها می زند

از رد احساس ،ناموزم مپرس

سادگی راه  کشش ها می زند

درد بُرشگر به منسوج نفس

دم به دم خط بُرش ها می زند

منیر سپاس ۲۲.۵.۲۰۱۹

فاروق مصطفی واعظ

هنوز  در هنر  زندگی  حضور  خوبان است

دیشب  چه شبی بود؟ چه فرخنده  شبی بود! فرصتی گیر آوردم و در باغچه ء احساس  و  ادراک  فاروق مصطفی  واعظ در  چندی  فیسبوک غنودم  ف.م.و اعظ از جملهء بهترین  تنظیم  کننده موسیقی می باشد او از جمله  ء خوبان  این روزگاراست که با تاسف من بی  خبر به  تازه گی اورا یافتم. نگاه در  آیینه ای  اندیشه اش صاف  ،پیمانهء  دلش پر از شراب عشق و نفس هایش  لبریز از زمزمه ای موسیقی است . با ساخته هایش  در  موسیقی  و  گفته  هایش در  چهره  نما( فیسبوک)  همسفر شدم او را  خیلی  همسو با  هنر  موسیقی  و دلبسته ء ادبیات  یافتم اما بزرگترین هنردر او  مزید برهنرمند بودنش در موسیقی، انسانیت و اخلاقی است  که برای همنفس دیگری  می  تپد و  دستگیری می  کند  .مصطفی  واعظ  را  غواصی یافتم از تبار  نایاب ترین ها که  از عمیق ترین عُمق  های  گهرستان بحر سرود  و ساز پیوسته با  دستان  پر صدف  ها می گیردو  بر هنردوستان هدیه اش می  کند  و گاهی  اورا  خود  گوهرخوبی از آبهای شیرین لحظه ها یافتم  او  غنیمت بزرگی است که قدرش  را باید دانست در این  جوانی  عمرش  گهربارتر از سالهای زندگی  اش میباشد.  تا دیر ها زنده  بماناد تا هنر موسیقی در باغستان احساس  مان ، گلهای  تازه  رااز او  ببیند وبو کند  .

با  محبت

  ناچیز شما منیر سپاس ۹می سال ۲۰۱۸ 

https://www.facebook.com/farooqmustafa.waiz?epa=SEARCH_BOX

ادبار

ادبار

زندگی زمزمه ادبار است

ساز ابهام به کوک تاراست

جنس پندارجقدر بسیار است

هر نفس تا  نگری بازار است

زندگی در شرف رفتن هاست

قدم از یادبرٍ آمار است

دل آیینه پی دیدار است

غلظت درک همان  دیوار است

من به  تنهایی  خود ناز کنم

انجمن سازی  مگو دشوار  است

تا صدا است تفکر خاموش

این خموشی هنر  پربار است

زندگی  شرب طرب می باشد

میکده تا که خیال یار است

شب ناچیز سحر  می گیرد

دشت امیدچنان هموار است

منیر سپاس  ناچیز ۱۱.۵.۲۰۱۹