شنبه، خرداد ۰۴، ۱۳۹۸

غزل نو بانگ تنش



بانگ تنش
آتشی در دل تپش ها می زند
در جگر آهم خلش ها می زند

در گذرگاه نفس ها زندگی
بانگ از رشد تنش ها می زند

تار تنهایی به چنگ خلوتم
خاموشی ساز جهش ها می زند

از رد احساس ،ناموزم مپرس
سادگی راه  کشش ها می زند

درد بُرشگر به منسوج نفس
دم به دم خط بُرش ها می زند
منیر سپاس ۲۲.۵.۲۰۱۹

هیچ نظری موجود نیست: