یک دیوانگی منظوم
زیانکار صدق
شبم را
امیــد سحر کُن خدایا
به سوی دل من نظر کُن خدایا
به فکر
نهان و به آستان جانم
گذر کن گذر گن گذر کُن خدایا
که تا سردی در دل نیابد مقامی
نفس را اسیر شرر کُن خدایا
اگر غفلت عشق ز رؤیا رسیدم
از این جرم عاجز حذر کُن خدایا
شروع کردی بودن به زهر جدایی
تو این زهر دوری شکر کُن
خدایا
تهی دست دارا ، زیانکار صدقم
مـــرا ثروت این هُــنر کُن خدایا
منیر سپاس
30.04.2014
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر