از خودم
به خودم
در ژرف
هر نگاه تو
صد غم نهفته
است
درآن درنگ خواهش
بسيارخفته است
چون ذره
هاچه قصه مفت
است دردتو
بر گوشهاي
گيتي كر، نا
شنفته است
چشمان انتظار
شب از عمق
آسمان
روشنترين تاريكي
را باز سفته
است
عمرم گذشت
چگونه ز خوشباوري
روم
در سادگي
همیشه دلم
خيلي پخته است
استاد روزگار
به مضمون عبرت
اش
در خاموشي
مثال مرا هيچ
گفته است؟
منير سپاس
برلين ٢٥.٥.٢٠١٧
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر