خامه وخیال
با ماه وآسـمـان حکایت
کنم ترا
یادر سکوت، حرفِ نهایت
کنم ترا
آرامش مرا به کدام درد
داده ای؟
ای مصدر قرار شکایت کنم
ترا
پروای حال عاشق خود را نمی کنی
ای نخوت شیرین حسادت
کنم ترا
شاعر غزل سرود به هرجلوه
ات بسی
تضمین های شعرِ
فصاحت کنم ترا
هرسو که بنگرم تپشم یاد
گاه توست
با شور عاشقی عبادت کنم ترا
تا چامهء تپش ونفس زنده
درمن است
با خـامه وخیــال روایت
کنم ترا
ناچیز منیر سپاس
۲۷.۱۱.۲۰۱۷
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر