دوشنبه، دی ۲۵، ۱۳۹۶

دست بی نمک

دست بی نمک

مپرس که سادگی دل امیدوارم کرد
به چنگ لشکر بی درد گرفتارم کرد
که شسته جنس نمک را ز دست تقدیرم
چنین به انبوه مردم غریبِ یارم کرد
به دوش یک نفسِ هیچ وزن و بیرنگم
زمانه بار غم اش را همه سوارم کرد
جهان به جرمِ محبت به پایه پایه ی کین
مرا به زندگی هر روز سر به دارم کرد.
منیر سپاس
۱۵.۱.۲۰۱۸

هیچ نظری موجود نیست: