ای عشق
حریم ریخته گان را بیا و آذین
کن
تمام تلخی شب را طلوع شیرین کن
بدست پیک طراوت ،شگوفه ها بفرست
حصار همنفسان را بهار رنگین کن
تو ای خیال توانا
بمان که پر بزنم
محیط محمل دل را به بال شاهین کن
کمی درنگ بفرما ز
من مرو چو غروب
تو ای حماسه غمم را غمین
و غمگین کن
به جام آرزوی من شراب ناب
بده
به سینه گنج غزل را پر از مضامین کن
منیر سپاس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر