زنبورهای یاد
از من مگیرخلوت شب های خسته را
تنهایی نهفتهء در هــــای بسته را
از من مگیر زمزمه های گلوی من
این آخرین غنیمت قلب شکسته را
از من مگیر این همه دیوار های دد
تا کس نبیند هیچ ز دنیا گسسته را
از من مگیر این همه زنبور های یاد
بگذار در کنار جگر نیش دسته را
منیر سپاس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر