جمعه، شهریور ۰۸، ۱۳۹۲

شمیم دوست، غزلی از منیر سپاس


              شمیم دوست

نه شمیم دوست آید  نه پیام مـاه امشـــــب
به چه سان سکوت خود را بکنم تباه امشب؟

همه سو حریف دیوار، زمنش فضـــــــا گرفـته
که خودم ندیم خویشم به حریم آه امشـــــب

دُر التماس سُفتم که مــــــگر قــــرار ِما را
بدهد حصــــــار رؤیا مگرش پناه  امشـــب

نه خدای رخش آید که مـــرا نجات بخشـــد
کی حدیث  هجرتم را بکشد ز چاه امشب؟

اگر اشک عشق آید به خدا قسم به قبله
کــه نماز میگذارم  بکنم گـناه امشــــــب

چقدر سبکپری تو که زسینه ام گـــریزی
دل من اگر توانی مکن اشتباه امشــــب

زتبار عشــق پر زد که فدای نور  گـــــــردد
به منیر نیمه جانش کی کند نگاه امشب

هیچ نظری موجود نیست: