از خودم به خودم
در ژرف هر نگاه تو صد غم نهفته است
درآن درنگ خواهش بسيارخفته است
چون ذره هاچه قصهء مفت است دردتو
بر گوشهاي گيتي كر نا شنفته است
چشمان انتظار شب از عمق ياد ها
روشنترين تاريكي را باز سفته است
عمرم گذشت چگونه ز خوشباوري روم
در سادگي و صدق دلم خيلي پخته است
استاد روزگار به مضمون عبرتش
در خاموشي مثال مرا هيچ گفته است؟
منير سپاس
برلين ٢٥.٥.٢٠١٧
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر