تپش سایی
باز رهبینت شده
آیینه پیمایی کنم
با زمن پندار
نازت را پذیرایی
کنم
باز زینت
میکنم نام تــرا در آسـمان
با مه و نور
و ستاره مجلس آرایی کنم
باز یک دامن تبسم را بگیرم
در دلم
وقتی از تو با شگفتن
ها تپش سایی کنم
باز در الهام شعر
من غزل اندر
غزل
در سخن حُسن سرایش
را معمایی کنم
با کشش های
شرینت در
نگاه خویشتن
سر نوشت لحظه هایم
را تماشایی کنم
ناچیزمنیر سپاس
۸.۱۰.۲۰۱۶
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر