خوش آباد
هر کس به دور گیتی مرا یاد می کند
روح و روان و خاطر من شاد می کند
یاران که میکیرند خبر از من غریب
من را، ز زانزوا کمی آزاد می کند
ویرانه های خاطره های شیرین را
حرف و حضور دوست خوش آباد می کند
هر جا نفس مخرب معموره ای تن است
ویرانگرانه این همه برباد می کند
در اجتماع شرافت احساس گمشده است
در بین زندگی، ستمگری بیداد می کند
منیر سپاس ۶.۱.۲۰۲۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر