باز نظر کن عزیز!نقش سیاه مشق من
آسمان خانه هر کس جدا یک زندگی است
اژ یکی تاریک و بی نور از بکی با روشنی است
کوچه ما بادکان آن یکی بقال و خاک و تشله ها
بهر من تک دفتر شیرین و ناز، خاطرات کودکی است
ناگهان آن آسمان نازنینم تیره شد
زهرهای هر تحول ، از تعصب برتری است
زندگی شد تلخی و ناکامی و اهنگ کوچ
تا کجا در خانه ای یاس ، بودن ما بستری است
با همه خون جگر ما خنده بر لب مانده ایم
اینقدر امید و ایمان عشق را جادو کری است
منیر سپاس ۳.۲.۲۰۲۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر