سه‌شنبه، بهمن ۱۲، ۱۳۹۵

ماهی ساحل ؛ غزلی از منیر سپاس

دیروز با نظمی بودم ؛امروز با غزلی به دیدار چشمان تان مهمان خانهء ذهن عزیزان میشوم



ماهی  ساحل

دور دستم دوست اما منکه دستت می فشارم
آرزو  و خـــواهشـم را  در  هوایت می سپارم

یاد  های  نازنین  ات را  به کلک  هر  خیال
می  نگارم  می  نگارم  می  نگارم  می  نگارم

نیم در آب  نیم در خاک ؛ ماهی  ساحل شدم
تو  تویی بحر نوازش  در برت  باشد قرارم

من  کیم  یک صفر و  هیچم درحساب زندگی
با تو ای  جان  عزیزم صد هزاران  را  هزارم

بازآ ای  دلستان  ای  دوست ای شاه اُمید
هست وبود جان و دل را  من  به  پایت میگُزارم
منیر سپاس  ناچیز
۳۱.۱.۲۰۱۷
ساعت ۱۲:۴۵ ظهر

هیچ نظری موجود نیست: